صرفا نوشتن

جمعه شب!

استرس شروع هفته!

خوشحالی شروع هفته و کار کردن!

ناراحتی از این که چرا از کار کردن خوشحال می شوم!

ناراحتی از ارتباط کم با همسر و دختر!

ناراحتی از دستاورد کم در کار!

ناراحتی از خوشی کم در زندگی!

ناراحتی از تنهایی!

ناراحتی از تصمیم های سخت برای تغییر!

ناراحتی از رنج بی حاصل!

فشار سینه!

عطش شدید نوشتن!

زبانی که الکن است و دستی که نمی نویسد

رنجی که به قدری عمیق است که به تناقض می رساند

آیا شادی در این زندگی میسر است؟

آیا این زندگی معنایی دارد؟

این همه رنج برای چیست؟

پوچ است و هیچ نیست!

و صدای خنده دخترک!

چه بی نهایت زیباست! لیکن چه قدر کوتاه است!

و اشک!

عصاره ای حاوی همه درد ها!

که همدم تنهایی می شود

و رنج ها را می شوید

و آغوش!

که تنهایی را به فراموشی می سپارد

ما لایق بیش از این هستیم

و باید برای بیش از این دست به کار شویم!